Mensen informeren en inspireren. Dat is waar ik elke dag mee bezig ben. Als communicatie-adviseur, campagnemaker, interviewer en tekstschrijver. En sinds kort ook als fotograaf, gastspreker en begeleider van workshops.

Dat is halverwege de jaren '90 begonnen tijdens een uit de hand gelopen stage bij 'Allocaties, kunst voor een natuurlijke en kunstmatige omgeving' op de Floriade in Zoetermeer. Na mijn studie kunstgeschiedenis heb ik jarenlang gewerkt als journalist, eindredacteur, chefredacteur en hoofdredacteur bij krantenuitgeverijen. Maar bij elke carrièrestap was ik meer met management en minder met ‘het vak’ bezig. 

Toen ‘reorganiseren’ eigenlijk ‘slopen’ werd, heb ik besloten om terug te gaan naar mijn basis: ‘maken’. Daarbij greep ik terug op mijn ambacht: schrijven. Ik heb geen seconde spijt gehad van die beslissing. Schrijven doe ik nog steeds, net als interviewen, adviseren over communicatievraagstukken en campagnes ontwerpen en uitvoeren. 

Eerste fototoestel

Ik fotografeer al sinds mijn zesde jaar. Mijn eerste fototoestel was een oude Agfa rolfilmcamera die ik kreeg een tante toen zij een rits-rats-klik kocht. Op mijn achtste verjaardag gaven mijn ouders me een cassettecamera van Kodak. Op mijn dertiende kocht ik mij eerste spiegelreflex.

Tussen mijn twintigste en mijn dertigste heb ik vrijwel niet gefotografeerd. Maar toen we in 1999 een analoge Eos kochten, pakte ik het tijdens de vakanties weer op. Ik was een vroege vogel in de digitale fotowereld en kocht – na een Olympus E2 en een Canon 300D – in 2006 mijn classic 5D, Die gaat nooit weg, al fotografeer ik tegenwoordig vooral met een Fuji X-T5 en een Canon R5. 

Heel veel te leren

In 2019 leerde ik het werk van Bas Meelker kennen en realiseerde ik me dat mijn foto's uit het verleden toch vooral kiekjes waren. Ik volgde een eerste workshop bij hem waardoor ik besefte dat ik op het gebied van fotografie nog heel veel te leren had.

Een half jaar later kwam ik in contact met Bob Luijks, bij wie ik een online cursus deed waar ik nog altijd veel aan heb. Aansluitend volgde ik de jaargangen Grip op Groei en Grip op Verdieping van Pixfactory. Sinds de wedergeboorte van mijn liefde voor fotografie probeer ik me te verdiepen in een breed scala aan onderwerpen, van landschap tot macro en van compositie tot nabewerking.

Landschap en macro

Mijn hart ligt bij landschapsfotografie – al dan niet in combinatie met oude, ruïneuze gebouwen – en bij macro-achtige en abstracte(re) natuurfotografie. Maar soms ook bij reportagefotografie, iets wat meestal spontaan en zonder vooropgezet plan ontstaat. Afhankelijk van het onderwerp, het licht en mijn stemming ontwikkel ik mijn foto’s in kleur of zwartwit, soms beide.

Ik schuw forse bewerking – waaronder opschonen en klonen – niet, maar gebruik die technieken niet per se. Waar het me meestal om gaat, is dat ik de ervaring, het gevoel dat ik had toen ik de foto maakte, zo veel mogelijk wil terugzien in het eindresultaat. Als dat booreiland op de horizon, hoe klein op de foto ook, me stoort, gaat het eraf. Zo niet, dan blijft het.

Inspiratie

Er is veel werk dat mij inspireert en dat is niet alleen van fotografen. De lijst is veel te lang om hier op te sommen. Ik vind veel mooi, of knap, of indrukwekkend, maar heb vaak een voorkeur voor sprookjesachtig en/of schilderachtig werk, zowel lichtvoetig als dramatisch, zwaarmoedig of zelfs dreigend en duister.

In het geval van fotografie gaat het bijvoorbeeld van de impressionistische (vlinder)foto’s van Perdita Petzl en Henrik Spranz via de dramatische luchten van Saskia Boelsums en werk als dat van Tim Burton en zijn directors of photography tot de lugubere beelden van Mothmeister. En natuurlijk het tijdloze werk van Ansel Adams. 

Maar ik haal ook veel inspiratie bij kunstenaars die andere media dan fotografie gebruiken. Want hoewel ik er professioneel niet gericht iets mee doe, blijf ik toch altijd die kunsthistoricus uit Leiden...