Doodgewoon maar toch spectaculair

Hoewel ik ze vroeger eigenlijk nooit op de gevoelige plaat vastlegde, heb ik juffers en libellen altijd fascinerend gevonden. Ze hebben iets prehistorisch. Dat klopt ook wel, een verre voorouder van 'onze' libellen en juffers is de Meganeura monyi, die zo'n 280 miljoen jaar leefde. 

Voor zover wetenschappers nu weten was de Meganeura het grootste vliegende insect ooit, met een lichaam van zo'n veertig en een spanwijdte van maar liefst zeventig centimeter! Eerlijk is eerlijk, dan zijn ze tegenwoordig toch wel lieflijker. Hoewel, lieflijk... In alle fasen van hun leven zijn het geduchte rovers.

Beekrombout

Mijn fotografische belangstelling voor deze meestervliegers dateert van 2020. In het voorjaar zag en fotografeerde ik mijn eerste beekrombout. Geen opzienbarende foto, meer iets voor een veldgids, maar het smaakte toch naar meer. Dus toen mijn lief dat jaar tijdens de zomervakantie op een bloedhete augustusdag voorstelde om te gaan zwemmen in het natuurbad van Winterswijk, zag ik mijn kans schoon.

Blij

We vonden een plekje aan de rand van het standje, vlak bij de rietkraag. Ik denk dat ik zeker driehonderd foto's heb gemaakt van keizerlibellen (kansloos), azuurjuffers en andere 'blauwtjes' waaronder watersnuffels en lantaarntjes. Veel bleef er niet over na de selectie, maar deze maakt me nog altijd blij. Terwijl een lantaarntje een doodgewoon diertje is. Maar als je ze wat langer – en van dichterbij – bekijkt, zijn ze telkens weer spectaculair.